‘Het is tijd om niet langer te maken wat mannen willen, maar wat vrouwen willen.’ Martin Waters, de nieuwe CEO van het iconische lingeriemerk Victoria’s Secret pleit voor meer diversiteit op de catwalk en voert een rebranding door. De catwalk was te wit, te mager, te ver weg van de echte wereld. Vrouwen wereldwijd herkenden zich niet in de fantasiewereld die het merk jaar na jaar showde op de catwalk. Vrouwen – potentiële consumenten dus – haakten af, teleurgesteld. De verkoopcijfers kelderden. Martin Waters heeft een duidelijk diversiteitsbeleid uitgestippeld dat komaf maakt met het vrouwonvriendelijke, witte verleden.
Perfect uitgekiende marketingstrategie?
Gaat het hier over een perfect uitgekiende marketingstrategie? Dat zal wel. Maar Waters geeft ook blijk van menselijk inzicht en empathie voor wat vrouwen dagelijks ervaren als het over uiterlijk gaat. Verschillende campagnes rond body positivity hebben hun maatschappelijke impact al bewezen. Maar het is belangrijk dat rolmodellen deze trend verder in de kijker zetten. Wat hebben de Beyoncé’s en de Kim Kardashians van deze wereld eigenlijk al gedaan voor vrouwen die zich zo slecht in hun vel voelen dat ze plastische chirurgie overwegen? Of zich tot stervens toe uithongeren om aan het schoonheidsideaal te voldoen?
Martin Waters kan als man meer maatschappelijke verandering teweegbrengen dan een Jennifer Lopez, Beyoncé of Kim Kardashian.
Al pleiten deze celebrity’s voor een gezond vrouwelijk schoonheidsideaal, toch zijn ze zelf niet vies van wat plastische chirurgie. Hun Instagram accounts puilen uit van de perfecte wespentailles en de volle, strakke billen. De eerste vrouw met cellulitis of door zwaartekracht getroffen armen en borsten moeten we nog zien verschijnen in een videoclip van Beyoncé. We dwepen met esthetische schoonheid, we vergelijken onszelf met een vrouw die miljoenen dollars heeft uitgegeven aan een schoonheidsideaal dat op natuurlijke wijze onhaalbaar en onbereikbaar is. Laten we dat niet vergeten. Martin Waters kan als man meer maatschappelijke verandering teweegbrengen dan een Jennifer Lopez, Beyoncé of Kim Kardashian.
Gezondheidsideaal
Aan de ene kant heb je het schoonheidsideaal, maar je hebt natuurlijk ook een ‘gezondheidsideaal’. Adèle veroverde ooit als volslanke vrouw het hart van menig muziekliefhebber, maar kiest uiteindelijk voor het schoonheidsideaal van maatje 38. Zelf stelt ze dat haar gewichtsverlies niet dient om een schoonheidsideaal na te streven, maar wel een gezonde levensstijl. Hetzelfde geldt voor Rebel Wilson. Zij werd als volslanke comédienne en actrice wereldbekend, maar stapte intussen ook af van de mantra ‘curvy is sexy’. Wilson viel dertig kilo af door gezonder te leven, te eten en meer te bewegen.
Of zijn we gewoon te streng voor onszelf?
Rebel en Adèle staken altijd een dikke middelvinger uit naar de schoonheids- en gezondheidsgoeroe’s. Ze voelden zich nog altijd vrouwelijk met hun volslanke taille. Wat is er gebeurd? Vanwaar die mentaliteitsverandering? Is het zo dat we niet expliciet willen toegeven dat dik gewoon ongezond is? Kan ik gezond oud worden met mijn maat 44, of ontwikkel ik toch een hoog risico op diabetes type II? Moet ik mijn cellulitis maar gewoon aanvaarden in plaats van honderden euro’s te spenderen aan producten die waarschijnlijk geen zier helpen, maar die mij een mentale boost geven? Of zijn we gewoon te streng voor onszelf? Heeft de industrie ons zo onzeker gemaakt dat we geen onderscheid meer kunnen maken tussen gezondheid en schoonheid?
Vooral veel levenslust
Het zijn de kleine dingen die het lichaamsbeeld en het zelfbeeld van vrouwen kunnen boosten. Zoals een vrouw op de cover van een tijdschrift die straalt omdat ze gewoon zichzelf durft te zijn. Op de dijk in Oostende lopen verschillende types vrouwen rond, maar je haalt de onzekere types er zo uit. Het was die ene volslanke vrouw die in badpak zat te werken op het strand, samen met haar vriendengroep die me deed beseffen dat de wereld meer van deze vrouwen nodig had.
Cellulitis en loshangend vel, zwierende borsten, en vooral: veel levenslust. Ik was misschien niet de enige vrouw die jaloers was op de zelfzekerheid van deze volslanke vrouw. Starende en veroordelende ogen op het strand waren er genoeg. Ik had deze vrouw op het strand graag in een videoclip van Beyoncé gezien. Of op zijn minst op de catwalk van Victoria’s Secret. Met vleugels, naast Megan Rapinhoe, de Amerikaanse voetbalster, en plus-size model Paloma Elsesser die al eerder op de catwalk van Chanel paradeerde.